“คิดถึงตอนนั้นแล้วโดดเดี่ยวจริง คนที่เชื่อในตัวข้า ต่างก็ตายกันหมด โชคดีที่บนโลกนี้ยังมีคนที่เชื่อใจ…หลานจ้าน ดื่มให้เจ้า มีสหายรู้ใจเพียงหนึ่งก็พอแล้ว”
เราชาวกูซูต่างรู้กันดีว่า เว่ยอิงมีกลัยาณมิตรที่ดีคือหลานจ้าน แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ น่ะเหรอ ที่กระต่ายน้อยผู้แสนอ่อนโยนและกลัวแม้กระทั่งหมาตัวเล็ก ๆ จะมีเพื่อนที่ดีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น?
ในขณะที่ผู้คนล้วนต่อต้าน รุมประนามหยามเหยียดในความคิดและการกระทำของเว่ยอิงที่สวนทางกับยุทธภพ เราทราบกันดีอยู่แล้วว่า เขาไม่ได้มีเพื่อนที่ดีเพียงหนึ่งคน แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อคนเหล่านั้นล้วนจากไปหมดแล้ว โม่เซียงถงซิ่วได้แต่งเรื่องนี้เอาไว้อย่างแยบคายและเรื่องราวชีวิตของตัวละครที่ใคร ๆ ต่างหลงรัก ก็สามารถสอนชีวิตของพวกเราได้จริง ๆ
จนอดใจไม่ไหวที่จะดื่มด่ำกับมิตรภาพที่สวยงามเช่นนี้อีกครั้ง และตอกย้ำกันหนัก ๆ ว่าแม้ชีวิตของเว่ยอิงจะต้องพบกับความยากลำบากมากมาย ถูกต่อต้าน ถูกเข้าใจผิดและถูกกลั่นแกล้งให้ต้องเป็นแพะรับบาป จนสุดท้ายเหลือเพียงคนที่เชื่อใจเขาเพียง 1 คน แต่เขาก็เป็นคนเดียวในโลกสมมติใบนี้ ที่ได้รับความรักความเมตตาอย่างน่าอิจฉาจริง ๆ
ไว้ใจและเชื่อมั่นในตัวตนของเรา
ถ้าหากจะบอกว่าเพื่อนแท้คนแรกของเว่ยอิงคือ เจียงเยี่ยนหลี ล่ะ ใครเลยจะกล้าปฏิเสธ เพราะศิษย์พี่ของเว่ยอิงนอกจากจะเป็นพี่สาวที่แสนดีแล้ว ยังมีคุณสมบัติของเพื่อนแท้ที่หากมีไว้ในชีวิตสักคนหนึ่งก็คุ้มแล้วที่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้ ไว้ใจและเชื่อมั่นในตัวตนของเรา คือคุณสมบัติของเพื่อนแท้ระดับครอบครัวที่ควรมี พูดแบบนี้แล้วแฟน ๆ ของประมุขเจียงอย่าเพิ่งโกรธผู้เขียนนะคะ เจียงเฉิงรักเว่ยอิงมากก็จริง แต่ความกล้าที่จะยืนหยัดยังไม่สามารถเทียบได้กับเจียงเยี่ยนหลีเลยจริง ๆ เพราะปมที่น้องมีก็ช่างปวดร้าวและทำให้เราเข้าใจได้อย่างที่ไม่คิดจะตำหนิ
แล้วถ้าเราจะบอกว่าเพราะรักไร้เงื่อนไขของเจียงเยี่ยนหลี ความเชื่อมั่นในตัวน้องชายที่เธอมีโดยไม่เคยสูญเสียความมั่นใจที่มีต่อเขา ทำให้เว่ยอิงเป็นคนที่ยึดมั่นในอุดมการณ์เช่นนี้ล่ะ เพราะเขารู้ว่าเมื่อหันหลังมองกลับไป เขายังคงจะมีใครคนหนึ่งพร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา ไม่ว่าน้องจะทำอะไร ไม่ว่าคนทั้งโลกจะรุมประนามน้องชายคนนี้ของเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็เชื่อเสมอว่า เขาทำทุกอย่างด้วยใจที่ใฝ่ดี
เมื่อเราได้สัมผัสว่าสิ่งที่เราทำมีคนเห็น สิ่งที่เราทำมีคนที่พร้อมจะเข้าใจ ถึงแม้จะมีเพียงแค่หนึ่งคน เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่เราจะทำมันอย่างดีที่สุด เพื่อคนที่รักเราจะไม่มีวันผิดหวังในตัวเรา และสำหรับเว่ยอิง คนคนนั้นคือเจียงเยี่ยนหลี
ตอบแทนในความดีของกันและกัน
เวินฉิงและเวินหนิง คือสองพี่น้องตระกูลเวินที่ยุทธภพต่างโกรธแค้น เพียงเพราะเกิดมาในตระกูลที่ชั่วร้าย ถึงแม้ว่าสองพี่น้องจะเป็นเวินที่แตกต่าง แต่เวินรั่วหานที่เข่นฆ่าผู้คน อีกทั้งเวินเฉาและเวินซวี่ลูกชายของเขาก็เลวร้ายไม่ต่างจากผู้เป็นพ่อ ทำให้คนในตระกูลเวินทุกคนต้องโดนตัดสินแบบเลี่ยงไม่ได้ แต่ผู้หนึ่งที่ยังยืนหยัดและกางปีกปกป้องพวกเขาก็คือเว่ยอิงคนดีของเรานี่เอง เพราะค่าตอบแทนของความไว้ใจ มันคุ้มค่าที่จะเสี่ยงยังไงล่ะ
หลายคนอาจคิดว่า เว่ยอิงช่วยเหลือสองพี่น้องเพราะต้องการตอบแทนบุญคุณที่พวกเขาช่วยตนเองและเจียงเฉิง แต่ผู้เขียนไม่คิดเช่นนั้นค่ะ ผู้เขียนกลับคิดว่าการกระทำของเว่ยอิงคือ การตอบแทนความดีของกันและกัน เป็นมิตรภาพต่างตอบแทนที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าทดแทนบุญคุณ พวกเขาเห็นความดีที่มีอยู่ในตัวของกันและกัน และกล้าที่จะยืนหยัดเพื่อกันและกัน ถึงแม้ว่าในโลกนี้จะไม่มีใครเห็นด้วยเลยก็ตาม
เมื่อเวินหนิงและเวินฉิง กล้าที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือเว่ยอิงในยามที่มีภัย เว่ยอิงก็ตอบแทนด้วยความกล้านั้นเช่นเดียวกัน และมิตรภาพที่เขาเลือกก็ถูกยืนยันด้วยชีวิตทั้งชีวิตของเวินฉิง และตอกย้ำมากขึ้นไปอีกด้วยความภักดีตลอดชีวิตของเวินหนิง มิตรภาพแบบนี้ถึงแม้จะน่าเศร้า แต่ก็น่าอิจฉามากยิ่งกว่า ถ้าหากเรามีเพื่อนแท้แบบนี้กับเขาไว้คนหนึ่ง จริงมะ
กล้าที่จะถูกเกลียดและกล้าที่จะถูกรัก
เรื่องนี้ไม่ต้องบอกใคร ๆ ก็คงจะรู้อยู่แล้วว่า หลานจ้าน รักและห่วงใยเพื่อน (เหรอ?) ของเขาคนนี้มากมายขนาดไหน และเราก็เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าความรักที่หลานจ้านมีต่อเว่ยอิงคือคุณสมบัติที่หาได้ในเพื่อนแท้ เราตัดคำว่าคู่รักไปเลยนะคะ บทความนี้เราจะพูดถึงความรักระหว่างเพื่อนล้วน ๆ จริง ๆ นะ เพราะมิตรภาพแบบนี้สามารถเกิดขึ้นได้ระหว่างเพื่อนจริง ๆ ถ้าในชีวิตของเรามีคนคนนั้นอยู่
เพื่อนจะเด็ดฝักบัวให้เรากิน….ไม่ใช่สิ เพื่อนจะพูดความจริงกับเราเท่านั้นและจะไม่ทอดทิ้งเราไปไหน และคุณสมบัติของหลานจ้านก็คือ กล้าที่จะถูกเกลียดและกล้าที่จะถูกรัก เพื่อนแบบนี้ไม่ใช่ว่าคนทุกคนจะมีได้ง่าย ๆ “ในวันที่ทุกคนชื่นชมยกย่องข้า มีเจ้าคนเดียวที่คอยเตือนและตำหนิเวลาข้าทำผิด ส่วนในวันที่ทุกคนรุมประนามต่อต้าน จะทำร้ายทำลายข้า ก็มีแค่เจ้าที่ยังคอยอยู่เป็นเพื่อนข้า”
หลานจ้านกล้าที่จะถูกเว่ยอิงโกรธ เพื่อนน้อยคนนักที่จะกล้าตำหนิเพื่อนของตัวเองด้วยความรักเพราะกลัวเพื่อนโกรธ แต่หลานจ้านไม่เป็นเช่นนั้น มากกว่านั้นเขายังยอมกระทำในสิ่งที่สังคมอาจไม่ยอมรับ เมื่อถึงวันที่เขาต้องยืนหยัดเพื่อความถูกต้องเคียงคู่กับเพื่อนของเขา ตำแหน่งผู้กล้าแห่งกูซูก็คงต้องมอบให้หลานจ้านแล้วจริง ๆ
เว่ยอิงซาบซึ้งใจในสิ่งที่หลานจ้านทำให้เขา จนสำนึกได้ว่า นี่สิเพื่อนแท้ของฉัน เป็นมิตรแท้ เป็นเพื่อนตาย กล้าที่จะตักเตือนในวันที่เพื่อนทำสิ่งที่ไม่เหมาะสม และพร้อมจะอยู่เคียงข้างในวันที่เพื่อนประสบปัญหา เป็นมิตรที่หวังดี มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ และหลานจ้านก็เป็นเช่นนั้น มิตรภาพแหละ ดูออกกันเนอะ
ขอบคุณโม่เซียงถงซิ่วที่เขียนเรื่องราวดี ๆ ให้พวกเราได้ฟินและยังสอนใจได้อีกด้วย ขอบคุณผู้สร้างและนักแสดงทุกคนที่ถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้ออกมาอย่างละเมียดละไม จนพวกเราวนกลับกูซูกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อ จริง ๆ นะ
บทตวามที่เกี่ยวข้อง
