จากวลีเด็ด ‘ไปดูผีเสื้อกันไหม’ ในซีรีส์เรื่อง Nevertheless ที่กำลังทำให้หัวใจของสาวๆ นั้นทำงานหนักและพูดถึงเป็นอย่างมากในทุกสัปดาห์ที่มีการออกอากาศ ทำให้อดไม่ได้เลยที่จะนึกถึงตัวเอกฝั่งบ้านเราว่ามีพล็อตเรื่องไหนกันบ้างนะที่แต่งให้ตัวเอกมีรอยสักบนเรือนร่างเป็นจุดเด่นในลักษณะนี้

แต่เมื่อเราได้ไปค้นหาข้อมูลมากลับพบว่าแทบจะไม่มี..
ผลกระทบโดยรวมอาจจจะมาจากบริบททางสังคมที่จากเดิมประเทศเราดูเหมือนจะถือเรื่องการสักเป็นภาพลักษณ์ต้องห้าม สังเกตได้จากตัวละครทั่วไปในสื่อสาธารณะ ภาพจำติดตาของคนที่ มีหนวด มีรอยสัก ส่วนมากมักจะเป็นตัวร้ายไปซะหมด
ในปัจจุบันโลกของนิยายวายได้ลบทัศนคติแบบเดิมๆ และเปิดกว้างขึ้น ยอมรับมุมมองที่แตกต่างและพิสูจน์ได้ว่าสิ่งที่คิดแบบเมื่อก่อนไม่ได้เป็นจริงเสมอไป
อย่างเช่นเรื่อง ‘น้องคนดีมีรอยสัก’ ก็ล้อมาจากความคิด ที่มองคนที่มีรอยสักเป็นคนไม่เรียบร้อย ไม่น่าคบหา แต่แท้ที่จริงแล้วน้อง ‘คนดี’ นายเอกของเรื่องเป็นคนอ่อนหวาน พูดจาไพเราะผิดกับสิ่งคนนอกตีความไปเองต่างๆ นานา และ รอยสักของเขาก็มีเรื่องราวและที่มา ซึ่งคนที่ได้เข้าไปทำความรู้จักกับคนดีอย่าง ‘คราม’ ก็ได้เข้าไปสัมผัสและตกหลุมรักหนุ่มหน้าสวยสักเต็มตัวที่น่ากลัวในสายตาคนรอบข้าง นิยายเรื่องนี้ถือว่าสะท้อนมุมกลับในเรื่องภาพจำของคนมีรอยสักได้ค่อนข้างได้ชัดเจนเลยทีเดียว

อีกเรื่องที่คนมีรอยสักไม่น่ากลัวอย่างที่คิดก็คือ ‘มอปลายลายสัก’ พระเอกที่ใครหลายคนมองว่าเป็นคนเถื่อนเพราะสักเต็มตัว ไม่ได้ทำให้นายเอกของเรากลัวแม้แต่น้อย กลับกล้าที่จะเข้าไปออดอ้อนให้คนพี่นั้นใจอ่อนยอมสักลายต่างๆ ตามใจ เรื่องนี้บอกเลยว่าหนุ่มสักลายคนพี่ ‘คลั่งรัก’ คนน้องแบบสุดพลัง ถึงจะเถื่อนกับทุกคนแต่ก็อ่อนโยนกับน้องแค่คนเดียวนะ! ปมอีกอย่างของเรื่องนี้ที่ไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือนายเอกนั้นปิดบังคุณแม่เรื่องรอยสัก แต่เพราะความทันสมัยของคุณแม่เลยทำให้ทั้งคู่ต่างเข้าใจกัน และเป็นเรื่องที่ดีที่พ่อแม่ในสมัยนี้ควรเปิดใจกว้างเรียนรู้กับความเชื่อเดิมๆ ที่กำลังจะเปลี่ยนไป

กับเรื่องสุดท้ายที่จะพูดถึงคือ ‘ช่างสักรักคุณครู’ เป็นเรื่องของนายเอกที่เป็นคุณครูแต่หลงใหลในรอยสักและเพลงร็อคเป็นอย่างมาก ผู้ใหญ่บางท่านจะชอบมองว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดเพราะมีกรอบความคิดของคำว่าราชการ หรืออาชีพครูอาจารย์มาตีครอบไว้ว่าคนๆ นั้นต้องเรียบร้อยและไม่ยุ่งอบายมุข ซึ่งที่จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไรเลย เป็นเพียงความชอบส่วนบุคคลทั่วไปที่สามารถจะชอบจะรักใครก็ได้ แต่กับรอยสักทำให้คนสมัยก่อนมองไปไกลถึงขนาดนั้น เพราะฉะนั้นนิยายเรื่องนี้เลยสะท้อนอีกมุมให้ได้เห็นว่าการหลงใหลในรอยสักก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนไม่ดี

สุดท้ายนี้ขอทิ้งท้ายว่า ไม่ว่าจะเป็นรอยสักแบบไหนนั่นก็คือศิลปะอย่างหนึ่งและความชื่นชอบส่วนบุคคล ถ้าหากได้หลงรักใครสักคน เราเชื่อว่าไม่ว่าอะไรจะอยู่บนตัวเขาก็จะมองว่าทุกอย่างนั้นสวยงามไปโดยปริยาย